„Sieci”: Wyścig do sławy
Nowe wydanie tygodnika "Sieci"
Ludzie zawsze mieli skłonność do popisywania się przed innymi, ale dopiero dzięki internetowi można było zacząć popisywać się przed ogromną, niekiedy wielomilionową widownią. Dlatego rozpoczęła się rywalizacja na łamanie norm, zasad, na prostactwo i wulgarność. W tej rywalizacji wygrywa ten, kto pójdzie jeszcze dalej, kto przekroczy kolejną granicę. Konrad Kołodziejski na łamach „Sieci” analizuje głośną historię Sylwii Peretti i jej syna, który zginął w tragicznym wypadku samochodowym.
Publicysta tygodnika opisuje, że w pobliżu jego domu regularnie odbywają się wyścigi: Rozpędzone auta i motocykle z ogłuszającym łoskotem pędzą z prędkością sięgającą niekiedy 200 km/h. I nikt z tym nic nie robi. Co więcej – przy jednej z tych ulic […] znajduje się Komenda Główna Policji […]. Praktycznie nie ma tygodnia, zwłaszcza latem, by w tej okolicy nie dochodziło do groźnych wypadków.
Autor podkreśla, że odnosi wrażenie, że obowiązują podwójne standardy: inne dla „zwykłych” obywateli i inne dla… kasty nietykalnych, którzy wszystkich i wszystko mają gdzieś, bo uważają, że żadne normy ich nie obowiązują […]. Nie trzeba chyba tłumaczyć, że nie buduje to autorytetu państwa, przeciwnie – tak ostentacyjne kpiny z przepisów wywołują poczucie niesprawiedliwości oraz powszechne przekonanie, że niektórym (w domyśle bogatszym i bardziej uprzywilejowanym) wolno znacznie więcej.
Kołodziejski jako przykład podaje głośną sprawę wypadku w centrum Krakowa, w którym zginęło czterech mężczyzn, a kierowca był pod wpływem alkoholu. Autor wyjaśnia, że to syn… Sylwii Peretti, celebrytki, która […] zdobyła popularność dzięki udziałowi w programie o wymownej nazwie „Królowe życia” opowiadającym o „luksusowym życiu” swoich bohaterek. […] był on znany podobno od dawna z zamiłowania do szybkiej jazdy, jak elegancko określa się chuligańską i potencjalnie zabójczą brawurę na drodze, oraz chwalił się swoimi osiągnięciami w mediach społecznościowych.
Kołodziejski zauważa, że w internecie pojawiły się nienawistne komentarze pod adresem Perettich: Trudno takie zachowania akceptować, ale świadczą one o tym, że zwykli ludzie mają bardzo ambiwalentny stosunek do celebrytów i ich próżniaczego życia. Z jednej strony interesują się nim, może nawet zazdroszczą, ale z drugiej – pogardzają po trochu celebrytami, widząc, jak od nadmiaru popularności i bogactwa uderza im woda sodowa do głów.
Autor stwierdza też, że… ludzi na poziomie mamy […] coraz mniej, a w każdym razie dali się oni zepchnąć agresywnemu prostactwu do podziemia. Niby wzdychamy do dawnych czasów, gdy obowiązywały dobre maniery, kultura, a erudycja i wiedza były przepustkami do wyższych sfer. W rzeczywistości jednak większość społeczeństwa zaakceptowała świat, w którym obowiązują zupełnie odwrotne reguły […]. O pozycji społecznej decyduje raczej cwaniactwo, egoizm i nieliczenie się z innymi, a popularność zdobywa się wulgarnością i prostactwem. Kołodziejski zwraca uwagę, że jedną z przyczyn jest wpływ mediów społecznościowych. Wskazuje też, że prostactwo zawsze istniało w świecie i zawsze miało w nim liczebną przewagę. W poprzednich epokach nie miało jednak przewagi ekonomicznej […]. Bo połączenie mentalnego prostactwa z pieniędzmi daje siłę, a to prowadzi wprost do zagłady kultury. Autor zwraca uwagę, że promowanie takich postaw jest bardzo niepokojące: Współczesny liberalizm – bo to on za to głównie odpowiada – przyjmuje na naszych oczach coraz bardziej zdegenerowaną formę. Wyzwalając ludzi z rzekomo krępujących ich przesądów i norm, zamienia ich w dzikich barbarzyńców. To już widać wszędzie: na ulicy, w życiu publicznym, w internecie. Czy naprawdę chcemy takiego świata?
Więcej w nowym numerze tygodnika „Sieci”. Artykuły z bieżącego wydania dostępne są online w ramach subskrypcji Sieci Przyjaciół: https://wpolityce.pl/tygodniksieci/wydanie-biezace. Zapraszamy też do oglądania audycji telewizji wPolsce.pl.
