"Sieci": Siła układu
Wielu zapewne dałoby sporo, by sprawę Amber Gold pogrzebać wraz z wyrokami dla Katarzyny i Marcina P. Skazanie wyłącznie ich, to porażka państwa, które jak dotąd jest bezradne wobec gdańskiej mafii.
Marek Pyza i Marcin Wikło odnoszą się do wyemitowanego w TVP filmu Sylwestra Latkowskiego „Taśmy Amber Gold. Układ trójmiejski nie umiera nigdy”: Główna teza stawiana przez Latkowskiego brzmi mniej więcej tak: za Amber Gold stała trójmiejska mafia, która do dziś ma się świetnie; jej wpływy są tak duże, że nie musi się obawiać ani policji, ani prokuratury, ani sądów, ani innych instytucji państwa czy decyzji polityków. Wręcz przeciwnie, w każdej z tych struktur gangsterzy mogli liczyć na ochronę. Czy to uprawniona konstatacja? Jak najbardziej. Wskazują na to nie tylko dowody (i poszlaki) przedstawione w filmie, lecz i potężna wiedza, którą odsłoniła sejmowa komisja śledcza.
Autorzy opisują rolę, jaką według Latkowskiego mogli odegrać w sprawie trójmiejscy biznesmeni, m.in. Marius Olech, niezwykle wpływowy biznesmen, wielokrotnie opisywany w tekstach poświęconych pomorskiemu półświatkowi […]. Olechowi formalnie nigdy nie udowodniono związków z piramidą państwa P. Wręcz przeciwnie – wytoczył on reporterom proces o pomówienie. I go wygrał. Mimo to Latkowski uczynił go głównym szwarccharakterem swojej opowieści – obok dobrego znajomego Olecha Jana P. ps. „Tygrys”, „Jana ze Stogów”, uznawanego za jednego z trójmiejskich bossów […]. Oficjalnie chłopcy z miasta są dziś po prostu biznesmenami. […] wypowiedzi znających temat policjantów są chyba największą siłą filmu. Pokazują bowiem, że w Gdańsku mamy do czynienia z wielogłową hydrą, której nikt nie jest w stanie uciąć łbów.
Pyza i Wikło zaznaczają: opisywaliśmy w tygodniku „Sieci” początkową bezczynność, a potem pozorowane działania Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, która mogła zdusić przekręt w zarodku. Wspominają też o notatce sporządzonej przez szefa Agencji gen. Krzysztofa Bondaryka: W piśmie czytamy, że z analizy ABW wynika m.in., iż wynajmowane przez Amber Gold skrytki bankowe nie są w stanie fizycznie pomieścić zadeklarowanej ilości złota, co stawia pod znakiem zapytania cały kruszcowy interes. […] w 2010 r. Ministerstwo Gospodarki wydało spółce zakaz prowadzenia działalności składowej z powodu ciążących na Marcinie P. prawomocnych wyroków sądowych. Kolejna część informacji dotyczy Grupy OLT Express, której działalność „może być ekonomicznie nieuzasadniona”. Autorzy wskazują, że zwłoka w podjęciu działań przez ABW była ważna jeszcze w jednym kontekście, tłumaczy go data 15 lipca 2012 r. – do tego dnia pracował w liniach lotniczych oszusta Michał Tusk. Dopiero 16 lipca, i trudno to uznać za przypadek, w ABW powstał plan śledztwa. Cytują też słowa Marcina P.: „u mnie pracował syn premiera, w OLT. I dopóki on pracował, to wydaje mi się, że nikt nas nie ruszył […]”. Tezę o „parasolu ochronnym” […] Marcin P. powtórzył podczas przesłuchania przed komisją śledczą. Mówił wówczas, że po czasie widzi w relacjach z organami ścigania i urzędem skarbowym „wiele szczęśliwych zbiegów okoliczności, w które sam nie wierzy”.
W podsumowaniu Pyza i Wikło wyjaśniają, dlaczego sprawa wciąż budzi tyle emocji: Bo pozostaje nierozwiązana. Do dziś jej pomysłodawcy i notable, którzy osłaniali Amber Gold, nie zostali pociągnięci do odpowiedzialności […]. Sylwester Latkowski usłyszał od Michała Tuska, że jego ojciec zna się przede wszystkim na utrzymywaniu władzy. Czy dlatego przyzwalał na matactwa wokół tej afery? Gdyby chcieć bowiem ją rozszyfrować, legenda premiera z Gdańska mogłaby się rozsypać wraz z przewróceniem układu, który wciąż trzęsie miastem.
Więcej w najnowszym numerze „Sieci”, w sprzedaży od 18 stycznia br., także w formie e-wydania na http://www.wsieciprawdy.pl/e-wydanie.html.
Zapraszamy też do subskrypcji tygodnika w Sieci Przyjaciół – www.siecprzyjaciol.pl i oglądania ciekawych audycji telewizji wPolsce.pl.
