"Sieci": Poszukiwanie złotego środka

Marek Pyza pisze w tygodniku „Sieci” o swoich doświadczeniach związanych z przeprowadzeniem testu na koronawirusa.

Każdy europejski rząd ma dziś ten sam problem – ochronić swoich obywateli, nie wysadzić systemu ochrony zdrowia i nie pogrzebać gospodarki państwa. Każdy też sięga po niemal te same rozwiązania, by ograniczyć epidemię. Polska opozycja udaje, że tego nie widzi. Może udawać, bo nie ponosi żadnej odpowiedzialności za państwo. Marek Pyza pisze w tygodniku „Sieci” na temat ostatnio wprowadzonych obostrzeń i o swoich doświadczeniach związanych z przeprowadzeniem testu na koronawirusa.

W chwili gdy piszę te słowa, czekam wreszcie na wynik. Przede wszystkim po to, by nie dezorganizować życia sobie i bliskim, by wiedzieć, czy mogę wychodzić z domu, w trosce o bezpieczeństwo innych. Jakie wysnuwam wnioski z tego drobnego doświadczenia? Że nasz system ochrony zdrowia nie jest gotowy na bezbolesne przeprowadzenie Polaków przez drugą falę epidemii. Ale też wiem, że w żadnym kraju nie ma systemu, który działa perfekcyjnie w obliczu takiego zjawiska jak pandemia.

Autor zaznacza: Przy rosnących codziennych statystykach to jedno z najpilniejszych zadań dla rządu, by uniknąć paniki, którą doskonale potęgują obrazki tasiemcowych kolejek przed przychodniami […]. Może miałem wyjątkowego pecha, może trafiłem na gorszy dzień lekarza, zdarza się. To w gruncie rzeczy może drobnostki, ale z całej palety takich drobnostek (nie wszystkie opisałem) składa się koronawirusowa codzienność, jaka doskwiera wszystkim potencjalnie zakażonym – a to dziesiątki tysięcy ludzi każdego dnia.

Jednocześnie Pyza podkreśla, że z podobnymi przeciwnościami zmagają się rządy wszystkich krajów:

Łatwe, ale nieuczciwe byłoby jednak wieszanie psów na rządzie za niedogodności dla pacjentów, a niezauważanie tego, jak wygląda walka z COVID-19 w skali makro. […] czy rzeczywiście mamy do czynienia z zapaścią ochrony zdrowia – jak wieszczy opozycja? Czy za chwilę lekarze będą decydować, kogo odłączyć od respiratora, by podpiąć kogoś innego? Czy mamy do czynienia z armagedonem zawinionym przez rząd Morawieckiego? Czy można mówić o zmarnowaniu czasu i niepodejmowaniu niezbędnych decyzji? Oczywiście, że nie. Paryż, Madryt, Londyn, Berlin, Rzym, Praga, Kijów, Warszawa – w każdej z europejskich stolic władze mierzą się z tym samym dylematem. W każdej rządzący politycy wraz z ekspertami głowią się nad znalezieniem złotego środka wyjścia z epidemii – jak ją powstrzymać, nie zarzynając przy tym gospodarki. Przy wszystkich decyzjach kierują się również tym, by nie zrujnować kraju. Nie pomaga w tym sianie paniki, którą podsycają media.

Dziennikarz wskazuje: wszędzie podejmuje się w zasadzie podobne decyzje. Wszędzie jest drżenie o wydolność ochrony zdrowia, wszędzie za wszelką cenę próbuje się uniknąć zupełnego zamknięcia szkół i zarżnięcia gospodarki. To jest jedno z głównych zadań każdego rządu, każdego premiera […]. Każdy, kto udaje, że tego nie rozumie, nie ma moralnego prawa do krytykowania poczynań rządzących […]. Fanatyczni wyznawcy naszych „totalsów” zapewne marzą, aby deficyt sięgnął nie 100, ale 200 albo i 300 miliardów. Będą potem mogli z lubością wskazywać, jak bardzo Zjednoczona Prawica zadłużyła państwo. Już zresztą pokazują tę strategię. Ale z patriotyzmem, którym wycierają sobie usta, nie ma to nic wspólnego.

W podsumowaniu Marek Pyza zauważa, że duże znaczenie ma zachowanie każdego z nas: Nie sposób się nie zgodzić z opinią, że wyhamowanie epidemii w największej mierze zależy od nas samych. Od naszej mądrości, empatii i posłuszeństwa wobec wprowadzanych ograniczeń. Bez naszej społecznej dojrzałości najlepszy rząd nie da sobie rady z tym problemem.

Więcej w najnowszym numerze „Sieci”, w sprzedaży od 19 października br., także w formie e-wydania na http://www.wsieciprawdy.pl/e-wydanie.html.

Zapraszamy też do subskrypcji tygodnika w Sieci Przyjaciół – www.siecprzyjaciol.pl  i oglądania ciekawych audycji telewizji wPolsce.pl