"Sieci": Porozumienie na swoim

Czy Ochotnicze Hufce Pracy mogą być narzędziem politycznym? Lekceważone, uważane za relikt PRL, wciąż są prężną i zasobną instytucją. Rozumie to Jarosław Gowin, który właśnie w pełni je sobie podporządkował. W jakim celu? – pytają na łamach nowego wydania tygodnika „Sieci” Marek Pyza i Marcin Wikło omawiając ostatnie działania Porozumienia.

Lider Porozumienia od dawna planuje wyjście z obozu Zjednoczonej Prawicy. Według naszych rozmówców już w grudniu 2019 r. (!) miał się dzielić z lokalnymi działaczami swojej partii przewidywaniami, że trzeciej wspólnej z PiS kadencji nie będzie, a rozwód jest tylko kwestią czasu i sprzyjających okoliczności. Dziś ten plan jest coraz bliższy realizacji. Tym bardziej że budowa zaplecza i wpływów teoretycznie najsłabszej formacji w ZP idzie pełną parą […]. – czytamy w artykule Pyzy i Wikło.

Autorzy zauważają: Historia […] potwierdza, że Anacki (Robert Anacki bardzo bliski współpracownik Jarosława Gowina, wiceprezes jego partii) w pełni zasługuje na miano – jak go nazwaliśmy − „najemnika Gowina”. Na jego zlecenie buduje struktury, być może po to, by móc jakkolwiek funkcjonować już poza Zjednoczoną Prawicą. Ochotnicze Hufce Pracy są do tego niezłym wehikułem.

Pyza i Wikło opisują także, że podczas spotkania opłatkowego w mazowieckiej OHP Anacki opowiedział o planowanej reformie zmierzającej do unowocześnienia instytucji […].

Zapytany przez nas, czy nadzoruje reformę OHP, Anacki stwierdził: - Nie, jest od tego pani minister Iwona Michałek. Uczciwie przyznał za to, że zmiany w kierownictwie OHP były „czysto polityczne”. Grzegorz Walter (obecny komendant główny OHP) był przez niego polecony. Autorzy zauważają: Roszady kadrowe w OHP były do przewidzenia, gdy po październikowej rekonstrukcji rządu Jarosławowi Gowinowi przypadł resort rozwoju, pracy i technologii. Miesiąc później wicepremier powołał na komendanta głównego szefa struktur Porozumienia w Zachodniopomorskiem. Grzegorz Walter to były korwinista, prawa ręka Roberta Anackiego, wspólnie opuścili szeregi wolnościowców i sprzymierzyli się z gowinowcami. Oficjalnie zmiany miały na celu „reformę organizacyjną, wprowadzenie nowoczesnych form kształcenia zawodowego młodzieży oraz osób wykluczonych społecznie” – tak zapowiadał Gowin publicznie. Swoim współpracownikom mówił jednak, że OHP będą likwidowane, a zaoszczędzone w ten sposób środki zostaną wykorzystaną na inne cele. Skończyło się na czystkach kadrowych i totalnym podporządkowaniu ludziom Porozumienia całego systemu hufców.

Pyza i Wikło cytują fragment pisma członków Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pracowników OHP do wiceminister Iwony Michałek:

„Jesteśmy zbulwersowani zachowaniami niektórych nowo mianowanych komendantów wojewódzkich OHP i ich zastępców. (…) Ich pycha, zarozumiałość oraz działania będące w kolizji z prawem nie mogą się rozprzestrzeniać i pozostawać bez reakcji wyższych przełożonych” […]. Związkowcy piszą m.in. o „mnożeniu stanowisk”, przyzwoleniu nowo zatrudnionym na równoległe prowadzenie innych działalności (także w godzinach pracy), braku zaufania oraz „niedopuszczalnej bucie nowych komendantów”.

Autorzy opowiadają też o relacji jednego z ich rozmówców na temat spotkania lokalnych struktur w zachodniej Polsce, dokąd przyjechał Tomasz Michałowski (szef gabinetu politycznego Gowina jako ministra): Głównie narzekał, jakie PiS jest niedobre, jak utrudnia życie Gowinowi […]. Pytany, dlaczego trwamy w takiej koalicji, powiedział, że taka jest arytmetyka i dziś inaczej się nie da. W podsumowaniu Pyza i Wikło zaznaczają: Co jest potrzebne do samodzielnego startu w wyborach? Struktury i pieniądze. Nad jednym i drugim ludzie Gowina naprawdę intensywnie pracują. Czasem na nieoczywistych polach. Ale aktualna sieć tych powiązań to materiał na kolejną opowieść.

Więcej w najnowszym numerze „Sieci”, w sprzedaży od 15 marca br., także w formie e-wydania na http://www.wsieciprawdy.pl/e-wydanie.html.

Zapraszamy też do subskrypcji tygodnika w Sieci Przyjaciół – www.siecprzyjaciol.pl i oglądania ciekawych audycji telewizji wPolsce.pl.