"Sieci": Drugi tom i drugi atak
Ukazał się drugi tom podręcznika prof. Wojciecha Roszkowskiego do przedmiotu historia i teraźniejszość. Ataki są mniejsze niż przy pierwszej części, ale równie absurdalne. Niech nam jednak nagonka mainstreamu nie przysłoni szczególnych wartości tej publikacji.
Jakub Augustyn Maciejewski przypomina, jakie okoliczności towarzyszyły ubiegłorocznej premierze pierwszego tomu podręcznika prof. Roszkowskiego. Informuje m.in., że Donald Tusk podczas spotkania z wyborcami popłakał się i załamanym głosem opowiadał, że w podręczniku znalazł słowa o tym, że dzieci z in vitro to hodowla ludzi.
Autor podkreśla, że w tamtym momencie zaczęła się nagonka na publikację prof. Roszkowskiego. Wskazuje, że sam profesor zauważył, że został wykorzystany do celów politycznych: Chodziło o to, że Platforma Obywatelska gra na najczulszych strunach ludzkich emocji i chce przekonać Polaków, że obóz rządzący krzywdzi dzieci, kobiety i polskie rodziny. Przy czym fragment o in vitro Tusk ordynarnie zmyślił. Maciejewski wyjaśnia, że w podręczniku nie ma mowy o in vitro: Autor podręcznika pisał o tym, że dziś można mieć dziecko bez współżycia z ukochaną partnerką, a przecież surogacja jest problemem znanym i zwalczanym. O „hodowaniu człowieka” pisał też Aldous Huxley […]. „Coraz bardziej wyrafinowane metody odrywania seksu od miłości i płodności prowadzą do traktowania sfery seksu jako rozrywki, a sfery płodności jako produkcji ludzi, można powiedzieć hodowli”.
Autor artykułu zauważa: Atak na podręcznik Roszkowskiego to tylko temat zastępczy, by przekonać o zacofaniu oraz autorytaryzmie Prawa i Sprawiedliwości […]. Ta nagonka ma właśnie jednak i ten skutek, że czytelnicy Roszkowskiego, zamiast skupić się na samych wartościach podręcznika, prowokowani są do obrony książki.
Maciejewski opisuje również, co znajduje się w drugim tomie publikacji, która dotyczy lat 1980-2015: wprowadza nas zarówno w historię Solidarności, jak i referuje rządy Donalda Tuska oraz Waldemara Pawlaka. Fragmenty z obfitą faktografią przeplatają się z osadzaniem wydarzeń w szerszym kontekście historycznym, społecznym czy politycznym. Stawiane są egzystencjalne pytania o podmiotowość narodu polskiego.
Autor wymienia trzy cechy, dzięki którym publikacja prof. Roszkowskiego jest wyjątkowa: Pierwsza jest oczywista – to nonkonformizm autora. Zważywszy na to, że w innych pracach dla szkół średnich autorzy kłaniają się modom, […] Roszkowski referuje najnowszą historię według najważniejszych procesów dziejowych […]. Autor nie winduje chwilowych mód do rangi ponadczasowych aksjomatów. I tu pojawia się drugi powód wyjątkowości podręcznika – tworzenie tej pracy już po napaści Rosji na Ukrainę pozwala jednoznacznie ocenić wcześniejszą politykę Europy czy USA wobec Moskwy […]. Jest jeszcze trzecia sprawa, która wyróżnia książkę – linearność narracji. Otóż we współczesnych pracach dla młodzieży dla urozmaicenia przekazu dodaje się wiele przykuwających wzrok gadżetów, ilustracji, kolorowych infografik. Ma to pomóc w nauce temu pokoleniu, które nieustanie potrzebuje nowych bodźców […]. Słowem: bez dużej ilości kolorów, obrazków i wizualnych sztuczek […] młode pokolenie nie da rady skupić się na treści i przyswoić nowych informacji. Podręcznik Roszkowskiego jest zatem klasyczny nie tylko w treści, lecz i w formie. Gani wiele współczesnych trendów i sam im nie ulega. Z drugiej strony książka staje się dla uczniów wyzwaniem większym, bo bardziej wymagającym. Ale czy właśnie nie o to chodzi w poważnej edukacji?
Więcej w nowym numerze tygodnika „Sieci”. Artykuły z bieżącego wydania dostępne są online w ramach subskrypcji Sieci Przyjaciół: https://wpolityce.pl/tygodniksieci/wydanie-biezace.
Zapraszamy też do oglądania audycji telewizji wPolsce.pl.
