Piotr Zaremba we "wSieci

Wspólne rządy Tuska i Millera przyniosłyby Polsce bardzo złe lata. I byłyby zarazem paradoksalną szansą dla prawicy. Ale bez automatycznej gwarancji szczęśliwego finału - pisze na łamach tygodnika "wSieci" Piotr Zaremba, oceniając szanse na stworzenie koalicji PO-SLD oraz to, co Polsce mogłyby przynieść takie rządy.

Publicysta pisze o coraz silniejszych układach Platformy Obywatelskiej z politykami lewicy, zwłaszcza tej spod znaku Leszka Millera i Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Zaremba przytacza też opisaną przez portal wPolityce.pl sytuację z jednej z sejmowych komisji, gdzie o "umowie" politycy - na czele ze Stefanem Niesiołowskim - mówili otwarcie.

Zaremba przypomina, że nie zawsze tak było:
W roku 2007 Tusk zakładał się z dziennikarzami o dobre wino, że do koalicji z lewicą nie dojdzie, i chyba naprawdę jej nie chciał. Do stworzenia rządu wystarczyli mniej kompromitujący przed częścią wyborców i chyba bardziej ulegli ludowcy. To był zresztą czas rozterek i w samej postkomunistycznej lewicy. (...) A potem doszło do nagłej przewrotki i usłyszeliśmy łzawe opowieści, jak to dwaj panowie, były i obecny premier, dobrze się rozumieją. Prawie jak ojciec z synem. No może wuj z siostrzeńcem, bo dzieli ich 11 lat różnicy - czytamy na łamach "wSieci".
Publicysta przekonuje też, że wizja rządów PO-SLD staje się niespodziewanie coraz bardziej oczekiwanym scenariuszem... w szeregach PiS. W takiej rzeczywistości partia Kaczyńskiego miałaby przeczekać chwiejną koalicję, by potem sięgnąć po całość władzy.

Ludzie prawicy pocieszają się, że byłby to scenariusz zabójczy – bardziej dla Tuska niż dla Millera. Oficjalnie w szeregach PiS obowiązuje optymistyczna wizja wzięcia całej władzy przez Jarosława Kaczyńskiego w 2015 r. Ale jeśli to się nie uda, pojawia się znowu odłożona w czasie nadzieja. Po pierwsze, na złe wrażenie wywołane rządami frontu strachu, antypisowskiego kartelu. Może nawet nie dwugłowego, bo żeby „powstrzymać” prawicę, będzie trzeba być może doprosić i innych, o ile wejdą do parlamentu – PSL, Palikota, kogokolwiek. Po drugie, i może ważniejsze, ludzie prawicy spodziewają się w takim przypadku odnowienia postkomunistycznego podziału. Powrotu dawnych twarzy i skojarzeń – z PRL – czemu sprzyjają nostalgiczne odruchy niektórych ludzi SLD. Teza o PO jako formacji postkomunistycznej, głoszona przez Kaczyńskiego od jakiegoś czasu, znajdzie wówczas ostateczne potwierdzenie - pisze Zaremba.

I dodaje, przestrzegając przed dość ciepłym traktowaniem Millera przez sporą część opinii publicznej, także tej z prawej strony:
Ja nie cieszę się z tego scenariusza, nawet przy założeniu optymistycznego finału, bo on może oznaczać dla Polski kilka lat naprawdę złych. Powrót do władzy ludzi Millera nie byłby wyłącznie kolejnym przegrupowaniem personalnym. Wystarczy wsłuchać się w obecną debatę o Ukrainie, aby zauważyć, że stanowisko SLD pokrywa się z rosyjską wersją wyciszenia tego konfliktu. Trudno odmówić samemu liderowi inteligencji, żywotności i nawet powagi, a jednak wprowadzenie takiego pierwiastka do polskiego rządu byłoby zagrożeniem. Drastycznie nasiliłyby się te tendencje, które nas już dziś niepokoją - bylejakości w stosunku do własnego państwa, kupczenia jego międzynarodową pozycją. Na podstawie znajomości środowiska postkomunistycznego zaświadczam, że jest ono wciąż obciążone takimi brzydkimi cechami jak skłonność do ulegania każdemu, kto jest silny, z rosyjskim autorytaryzmem na czele - przekonuje Zaremba.
Kończąc, przekonuje, że taka koalicja byłaby bardzo trudna do utrzymania:
Oczywiście na niekorzyść koalicji Tuska z Millerem działałby upływ czasu. Wspólne rządy niezbyt sprawnego, a jednak sięgającego po trzecią kadencję premiera (albo kogoś przezeń wykreowanego) oraz polityka będącego uosobieniem grzechu założycielskiego i wielu patologii III RP, byłyby naprawdę zgrane. Wręcz trudne do zniesienia - czytamy.

Pełen tekst znajdą Pańswo w najnowszym numerze tygodnika wSieci!