Archiwum

Wypaleni muszą odejść!

Platforma Obywatelska stanęła nad przepaścią. Nie tylko dlatego, że jej sondażowe poparcie oscyluje wokół ledwie 20 proc. Także dlatego, że partia do niedawna w oczach milionów uchodząca za „rząd naturalny” zaczęła śmieszyć. A tego nie przeżyje żadna poważna formacja polityczna. Śmieszy minister spraw wewnętrznych Teresa Piotrowska nieporadnie rozgrywająca sprawę imigrantów na unijnym forum. Śmieszy doradca premier Michał Kamiński rozmawiający w spocie wyborczym sam z sobą. Śmieszy minister edukacji Joanna Kluzik-Rostkowska chwaląca się „wynegocjowaniem” powrotu drożdżówek do szkół. Śmieszy wreszcie sama Ewa Kopacz, która nie może zaznaczyć na planszach rzekomo spełnionych obietnic, bo wypisał się jej flamaster. Ta śmieszność nie jest przypadkowa. To wynik wewnętrznego wypalenia, tym samym gwałtownego spadku wewnętrznej dyscypliny. „Stara” PO nie pozwoliłaby Kamińskiemu na przygotowanie spotu, który zwraca na niego uwagę opinii publicznej, ale który całą partię spycha w sferę groteski.

Tak jak nie pozwoliłaby sobie na zmianę głównego motywu kampanii i hasła (z „Słucham, pomagam…” na „Wyższe płace”) trzy tygodnie przed wyborami. Partia władzy jest wyraźnie władzą zmęczona. Owszem, rezygnacja ze stanowisk w przypadku ludzi rządzących „od zawsze” będzie bolała, ale może to być jedyny sposób na uratowanie czegokolwiek z tego ugrupowania. Jeśli jeszcze trochę porządzi, zostanie przepędzone jakimś otwartym, gorącym buntem. Medialni przyjaciele Platformy próbują się chwytać ostatniej, „tęczowej” deski ratunku.

„Tęczowa” koalicja miałaby połączyć wszystkie partie poza PiS, o ile Jarosław Kaczyński nie zdobędzie samodzielnej większości. Pozostają pytania: jak długo można rządzić przeciwko największej formacji i życzliwemu jej prezydentowi? Pod jakim sztandarem? Pomijając już to, do Sejmu musiałyby wejść Zjednoczona Lewica, NowoczesnaPL i PSL, a Korwin i Kukiz musieliby nie wejść. To jednak bardzo mało realne. Zmiana władzy musi nastąpić, bo chcą tego Polacy. I nie jest to chwilowy kaprys, który da się przeczekać, ale wyraźne i powszechne przekonanie, że rząd PO i PSL doszedł do ściany, że nie ma Polsce niczego wartościowego do zaproponowania. Pojawia się tylko jedna wątpliwość: czy wystarczą wybory październikowe, czy też będzie konieczna wiosenna dogrywka? Warto sprawę przesądzić już teraz, jesienią. W obliczu komplikującej się sytuacji międzynarodowej Polska nie może sobie pozwolić na chaos.

Jacek Karnowski