Archiwum

Morawiecki na celowniku

Ostatnie tygodnie przyniosły zaostrzenie ataków opozycji i mediów na premiera Mateusza Morawieckiego. Oczywiście wciąż głównym celem pozostaje prezes Prawa i Sprawiedliwości Jarosław Kaczyński, co widać choćby na wulgarnych i nieprawdziwych billboardach Platformy rozwieszonych w całym kraju. Ale Morawiecki też obrywa coraz mocniej. A to rzekomo „lud pisowski go nie lubi”, a to miał być „banksterem”, a to „wygłosił tyradę zachrypniętym głosem”, a to miał się niesłusznie chwalić udziałem we wprowadzaniu Polski do Unii (naprawdę brał w tych pracach udział). O co tu chodzi? Wydaje się, że w pierwszych miesiącach po wymianie lubianej i cenionej premier Szydło na Morawieckiego środowiska opozycyjne liczyły na rozbudzenie konfliktów wewnątrz obozu pisowskiego. Potem obstawiały odejście nowego rządu od programu zasadniczych zmian. Ani jedno, ani drugie się nie spełniło. Morawiecki jest inny od poprzedniczki, inne cechy wybijają się na pierwszy plan, ale kierunek działań pozostaje ten sam. Co najważniejsze, po tych ośmiu miesiącach widać, że Jarosław Kaczyński dobrze zaplanował tę układankę. Szydło pozostała w rządzie, lojalnie pracuje na jego sukces. Morawiecki jako premier wniósł nowy styl, nadał nową dynamikę rządowi. Struktura obozu rządzącego nie tylko nie pękła, lecz również została wzmocniona. Opozycja też to zauważyła istąd te ataki

Michał Karnowski

Stawka większa niż stolica

Polityczny bój o Warszawę ma znaczenie ogólnopolskie, jego wynik będzie ważnym elementem oceny całej kampanii samorządowej. Ale stawką jest coś więcej niż tylko władza w stolicy. Ewentualne zwycięstwo Patryka Jakiego może bowiem oznaczać ważne przełamanie wcałym kraju. Przełamanie i polityczne, i psychologiczne. Jeśli Jaki wygra, będzie to oznaczało, że najgorętsza faza konfliktu, owej rzekomej „wojny polsko-polskiej”, dobiega końca. Że podstawowe narzędzie polityczne opozycji, znacznie dla niej ważniejsze niż niewidzialny program, a więc „antypisizm”, traci swoją moc. Że nawet dla wyborców warszawskich, tak specyficznych, ważne są konkrety, a nie zwietrzała, coraz bardziej agresywna ideologia. Wreszcie, że społeczeństwo nie godzi się na złodziejską reprywatyzację, że chce Polski bez systemowych patologii. Rozstrzygnięcie korzystne dla Patryka Jakiego podważyłoby więc same fundamenty opozycji i mogłoby przynieść korzystne dla Polski przemodelowanie jej sposobu działania i myślenia. Faworytem w Warszawie wciąż jest Trzaskowski. Widać jednak, że kandydat Zjednoczonej Prawicy mobilizuje wyborców znacznie lepiej niż konkurent. Wokół kandydata PO panuje wręcz swego rodzaju pustka. Wysokie poparcie nie przekłada się w jakikolwiek sposób na zauważalny entuzjazm społeczny. Platforma zdaje się traktowana, nawet przez własnych zwolenników, jako partia, która nie ma nic ciekawego do zaproponowania, jest partią, na którą „szkoda czasu”. Partią, która może wygrać wyłącznie dzięki negacji. I dlatego w tę negację zainwestuje wszystko.

Jacek Karnowski