Archiwum

Kto pierwszy do kontroli?

Unijni komisarze w towarzystwie Elżbiety Bieńkowskiej zdecydowali jednogłośnie, że należy uruchomić wobec Polski mechanizm kontroli praworządności. Narracja o „zamachu na demokrację” skutecznie ich przekonała. Tylko czy tak poważna instytucja ograniczy swoją kontrolę do wąskiego fragmentu dwumiesięcznych rządów PiS i zamknie oczy na wypływające właśnie skandale  Poprzedniej władzy? Gwiazda afery podsłuchowej nieopatrznie usiadła na beczce prochu. Jej aferalne popisy zarejestrowane na taśmach z restauracji Sowa & Przyjaciele z pewnością zainteresują jej brukselskich partnerów. Jeszcze bardziej powinna ich zainteresować podsłuchowa nagonka na dziennikarzy ujawniających toksyczną prawdę o rządzie Donalda Tuska. Nie ma już wątpliwości, jak politycy Platformy traktowali media i jakimi metodami tropili dziennikarzy, którzy mogli im zaszkodzić. Komendant główny policji potwierdził, że wobec kilkudziesięciu dziennikarzy zajmujących się ujawnianiem „afery taśmowej” były prowadzone „policyjne czynności operacyjne”. Prowadzono je także wobec ich rodzin. Zatrudniono do tego dwie grupy specjalne angażujące 29 funkcjonariuszy. Wszystko po to, by udaremnić przecieki z restauracyjnych nagrań wydobywające na światło dzienne całkowity blamaż byłego rządu. Oprócz ministra Sienkiewicza i jego słynnej maksymy o państwie teoretycznym zarejestrowano wiele wpływowych postaci, na czele z byłą minister Bieńkowską. Koledzy obecnej komisarz zainteresowaliby się z pewnością sprawą, którą omawiała przy restauracyjnym stoliku z Tomaszem Tomczykiewiczem, Bartoszem Arłukowiczem i biznesmenem Krzysztofem Kwapiszem. Chodziło o nadzór nad wykorzystaniem funduszy unijnych w służbie zdrowia. Bieńkowska mówi jasno, że posłuży się wynikami kontroli z 2011 r., i zrobi tak, „by wyszło dobrze”. „To znaczy wiadomo, że to nie jest prawda, ale co, kto będzie te pieniądze zwracał? Ja wiem, jak jest. Kontrole robiliśmy po to, żeby wyszło, że jest dobrze. A jest źle. Ale to są setki milionów złotych” — wyznaje Bieńkowska. Warto by puścić Komisji także rozmowę byłej minister z prezesem NIK Krzysztofem Kwiatkowskim, w której drwili z Najwyższej Izby Kontroli mającej strzec praworządności. Bieńkowska: „Wspaniała instytucja, gratuluję ci!”. Kwiatkowski: „Ja nie wiem, jak ona ma ciągle dalej 60 proc. zaufania opinii publicznej. Dobrze, że nikt się temu w szczegółach nie przygląda”. Może ktoś wreszcie się przyjrzy? Skoro KE uruchomiła mechanizm kontroli praworządności po raz pierwszy w historii, musi go przeprowadzić wyjątkowo rzetelnie. Czy komisarz Bieńkowska i przewodniczący Tusk są już gotowi na konsekwencje?

Marzena Nykiel