Archiwum

Smutny finał

   Sytuacja w Jasienicy zaostrzyła się tak bardzo, że abp Henryk Hoser musiał zamknąć świątynię. Musiał, bo w obliczu grożącej profanacji nie miał wyjścia. Okrzyki podczas mszy, blokowanie wejścia, narastająca agresja wobec księży nie zapowiadały niczego dobrego.
   To smutna sprawa. Mamy księdza, który tak zachwycił się sobą i swoim medialnym odbiciem, że nie dostrzegł, iż prowadzi parafię do katastrofy.
   Mamy wiernych (na szczęście w mniejszości), którzy ze swojej wiary katolickiej rozumieją niewiele. Chcą księdza, tego konkretnego, ale biskupa już nie potrzebują. Widzą w jasienickiej świątyni rodzaj świetlicy środowiskowej prowadzonej przez uroczego lidera, a nie cząstkę Kościoła powszechnego. Nie przeszkadza im to, że ich kapłan występuje przeciwko nauczaniu ich Kościoła.
   Mamy też media, które nie potrafią się wycofać, nawet gdy widzą skutki zawieruchy. Pychę i arogancję mylą z wolnością. A może po prostu, po raz kolejny, chcą przyłożyć Kościołowi?
   Nie dajmy się nabrać. Każdy, kto kocha Kościół, wycofałby się z tej sytuacji już dawno, nawet gdyby miał poczucie krzywdy. A tymczasem i ksiądz, i jego wyznawcy, i media brną dalej. Nie kochają Kościoła, kochają tylko siebie.

JACEK KARNOWSKI, redaktor naczelny


Jesteśmy sami

   Wygląda na to, że pan premier cały swój czas poświęca na wymyślanie sposobów, by jeszcze bardziej przestraszyć Polaków. To jednak trudne, bo próba uczynienia tematem kampanii pytania, czy dzieci pójdą 1 września do szkoły, wyznaczyła granicę cynizmu. Z każdym dniem patriotyczne wzmożenie Donalda Tuska staje się mniej wiarygodne, nie widać bowiem, by na poważnie zajął się wnioskami z rosyjskiej agresji. A zrobić można wiele. Zmobilizować Europę na rzecz Ukrainy, przeforsować duże zbrojenia, zorganizować Gwardię Narodową, przywrócić powszechność szkolenia wojskowego, wyrzucić rosyjską agenturę z kraju, poprosić prezydenta, aby odsunął zafascynowanych Moskwą doradców, na serio zająć się wyjaśnieniem tragedii smoleńskiej. Przecież odpowiedź na pytanie, do czego może być zdolny Putin, jest dziś jasna: do absolutnie wszystkiego. Trzeba działać, bo liczyć możemy tylko na siebie. Gdy szef NATO zapowiadał niedawno wzmocnienie sił Sojuszu w naszym regionie, natychmiast sugerował Rosji, by nie brała tego zbyt serio. Z kolei Roman Giertych, przyjaciel ministra Radosława Sikorskiego, walnął między oczy: w razie ataku nikt nam nie pomoże.
   Taki jest bilans polskich spraw po sześciu latach nieustających sukcesów PO w Europie i na świecie.

MICHAŁ KARNOWSKI, publicysta