Daniel Obajtek Człowiekiem Wolności 2020 tygodnika „Sieci”

W najnowszym wydaniu „Sieci” wyjątkowy wywiad z Danielem Obajtkiem, prezesem PKN Orlen, któremu redakcja tygodnika przyznała tytuł Człowieka Wolności 2020 roku. Prezes największego koncernu multienergetycznego w Polsce mówi o potężnych zakupach i inwestycjach, atakach, które za tym idą, i pilnych wyzwaniach dla Polski.

W wywiadzie („Nie mógłbym spojrzeć w lustro, gdybym te sprawy odpuścił”) udzielonym Michałowi i Jackowi Karnowskim, Daniel Obajtek, prezes PKN Orlen i Człowiek Wolności 2020 roku tygodnika „Sieci” mówi o odpowiedzialności wobec biznesu, ale także ojczyzny. Niezależnie od tego, gdzie się swoje zadania wykonuje.

− Nie kolekcjonuję tytułów, nie pcham się na stanowiska. Dostaję zadania i je realizuję. Mam 45 lat, pracowałem w samorządzie, ale i w prywatnym biznesie, w polityce, wszędzie z pełnym zaangażowaniem i pokorą, starając się być fair wobec ludzi. Ale zatrzymajmy się panowie na chwilę przy gminie Pcim, bo to faktycznie jest element wracający w opowieściach o mnie. Niektórym wydaje się wręcz nie do pomyślenia, że prezes Orlenu może mieć taki etap w swoim CV. Jestem dumny z tego, czego udało mi się tam dokonać. […] Ja nie zapomniałem, skąd wyszedłem, co mnie ukształtowało i co tak naprawdę sprawiło, że dzisiaj jestem tu, gdzie jestem − wyjaśnia Daniel Obajtek. − Od początku mojej aktywności publicznej trzymam się jednej zasady: jeżeli chcemy zmieniać nasz kraj, budować siłę jego samorządów, polityki i gospodarki, to musimy podejmować decyzje, wdrażać to, co uważamy za słuszne, o czym mówią wszyscy fachowcy. Trzeba po prostu mieć odwagę zmieniania rzeczywistości. Spokojnie, w sposób przemyślany, ale z determinacją i konsekwencją – dodaje.

Prezes Orlenu zauważa, że jego aktywność uderza w interesy wielu potężnych grup i jasne jest, że trwa swoiste polityczne polowanie wymierzone w niego i przeciwko niemu.

− Czuję tę narastającą presję, aktywność grup od czarnego PR, widzę absurdalne ataki. Pojawiają się groźby, bardzo osobiste chwilami. Ubeckie działanie, które ma na celu sparaliżowanie mojej pracy. […] Te opowieści o potężnym Obajtku mają na celu to samo, co kampanie oczerniania: uniemożliwienie realizacji działań, których Polska pilnie potrzebuje. Bo jeżeli nie zbudujemy koncernu zdolnego podejmować się wielkich inwestycji, chociażby na rzecz transformacji energetycznej, czy w badaniach i rozwoju, jeżeli każdy będzie sobie rzepkę hodował w swoim niewielkim ogródku, to świat nam ucieknie. Konsolidację, jaką przeprowadzamy, budując koncern multienergetyczny, łącząc się z Energą, Lotosem i PGNiG, inne państwa zrobiły już wiele lat temu – wyjaśnia prezes płockiego koncernu.

Marek Pyza i Marcin Wikło w artykule „Dobra zmiana ciągle w planach” piszą o kondycji Zjednoczonej Prawicy oraz trudnościach, jakie czekają koalicję rządząca przed wyborami parlamentarnymi w 2023 r. Zauważają, że w dalszym ciągu pozycja lidera Zjednoczonej Prawicy należy do Jarosława Kaczyńskiego. W PiS jedno jest jasne. W perspektywie dni, przyszłego roku czy nawet wyborów za trzy lata nikt nie zamierza kwestionować przywództwa Jarosława Kaczyńskiego. Mimo zawirowań znów udało mu się skleić koalicję i przekonać partnerów, że jej rozpad mógłby oznaczać oddanie władzy. Po kolejnych z rzędu wygranych wyborach byłby to nonsens. Rozmówcy dziennikarzy reprezentujący obóz rządzący, podkreślają także rolę Kaczyńskiego w negocjacjach dotyczących perspektywy finansowej UE. Jednak uzyskanie realnej pomocy dla polskiej gospodarki musi zostać wzmocnione odpowiednią narracją na ten temat.

Walka o wyjście z kryzysu jest więc nie tylko bojem gospodarczym, ale – może nawet przede wszystkim – politycznym. – Jeśli zapewnimy trwały wzrost zamożności i pokażemy, że przeszliśmy suchą stopą przez COVID-19, że to nas nie uszkodziło, że rządy prawicy przynoszą nowoczesność oraz rozwój gospodarczy, to pewne grono wyborców, którzy będą kulturowo „zlewaczali”, jednak uzna, że na tych „strasznych” konserwatystów zagłosuje, bo dobrze dzieje się na ważniejszych polach – słyszymy. Ten skok do przodu nie może się jednak odbywać w oderwaniu od dotychczasowego elektoratu, choćby rolników. – Są pomysły na to, żeby racjonalnie, a nie w sposób rozdawniczy, działać z rolnikami i pokazać im, że rządy Prawa i Sprawiedliwości są dla nich niezmiennie korzystne – zapewnia jeden z członków rządu.

Dorota Łosiewicz rozmawia z Wojciechem Starzyńskim, prezesem Fundacji Rodzice Szkole („Potrzebujemy prawdziwej naprawy systemu edukacji”). Doradca prezydenta Andrzeja Dudy zauważa, że obecnie często placówki edukacyjne zapominają, jak zachęcić młode pokolenie do skutecznego zdobywania rzetelnej wiedzy i oferowania atrakcyjnych metod nauki.

− W dzisiejszym świecie, w którym dzięki różnego rodzaju mediom jest bardzo szeroki dostęp do wiedzy z różnych źródeł, szkoła w znacznym stopniu powinna uczyć „jak się uczyć”. Powinna przekazywać, jak najszerszą wiedzę o korzeniach naszej cywilizacji, realizować programy wychowawcze odwołujące się do polskiej kultury i tradycji oraz uczyć odpowiedzialności za swoją wspólnotę lokalną, za wspólnotę narodową i za sprawy globalne. (…) Powinna jednocześnie starannie obserwować zachodzące w świecie zmiany i nie ulegać bezrefleksyjnie modom i tzw. nowoczesnym trendom − mówi Wojciech Starzyński.

Według prezesa Fundacji Rodzice Szkole bardzo ważne jest także, aby dzieci doskonaliły swoją osobowość i były krytyczne wobec współczesność.

− Obecnie system oświaty i wiele szkół są nastawione na przekazanie wiedzy dotyczącej poszczególnych przedmiotów i bardzo mechaniczne (zazwyczaj testowe) sprawdzenie poziomu tej wiedzy u poszczególnych uczniów. Natomiast zdecydowanie za mało szkoły zajmują się szeroko rozumianymi sprawami wychowania, kształtowaniem charakterów swoich uczniów i przygotowywaniem ich do życia w dzisiejszym świecie, w którym nie tylko mierzalna wiedza decyduje o sukcesie.

Grzegorz Górny w artykule „Czas pandemii, czas próby” pisze jak na przestrzeni dziejów nadejście wielkiej zarazy i niebezpiecznych chorób oddziaływało na wspólnotę religijną, jaką jest Kościół Katolicki.

Przez wieki, gdy wybuchały epidemie dżumy, cholery lub czarnej ospy, katolicy zachowywali się tak samo: garnęli się do kościołów, przystępowali do sakramentów, szukali ratunku w Bogu. Organizowano nabożeństwa, procesje i pielgrzymki przebłagalno-pokutne w intencji oddalenia nieszczęścia. Tym razem Kościół w obliczu pandemii zachował się inaczej. Wydawał się jakby onieśmielony przebiegiem i tempem wydarzeń. Głos nielicznych duszpasterzy ginął w potoku słów wypowiadanych przez polityków, lekarzy, ekonomistów czy dziennikarzy, którzy mówili o medycznym, społecznym czy gospodarczym wymiarze choroby. Zabrakło teologicznej interpretacji, na którą czekało wielu wierzących − czytamy.

Górny uważa, że hierarchowie w Watykanie powinni solidniej skupić się na reformowaniu mechanizmów związanych z kontrolą nad nadużyciami finansowymi i lepiej monitorować przestępstwa wśród duchownych. Ujawniane afery pokazują jednak, że Franciszek mimo siedmiu lat pontyfikatu nie poradził sobie z zadaniem, które wcześniej przerosło Jana Pawła II i Benedykta XVI. Podobne wrażenie wywiera lektura opublikowanego niedawno raportu w sprawie McCarricka, z którego wynika, że do Jana Pawła II nie docierały kluczowe informacje, a on sam był świadomie wprowadzany w błąd przez biskupów. W związku z tym watykaniści coraz częściej zadają sobie pytanie, czy 84-letni Franciszek zdoła zreformować kurię rzymską, czy jest to zadanie dla jego następcy − czytamy.

W tygodniku także ciekawe komentarze bieżących wydarzeń pióra Krzysztofa Feusette, Doroty Łosiewicz, Bronisława Wildsteina, Andrzeja Rafała Potockiego, Marty Kaczyńskiej-Zielińskiej, Aliny Czerniakowskiej, Jana Pospieszalskiego czy Katarzyny Zybertowicz.

Więcej w najnowszym numerze tygodnika „Sieci”, w sprzedaży od 28 grudnia br., także w formie e-wydania – polecamy tę formę lektury, wystarczy kliknąć: http://www.wsieciprawdy.pl/e-wydanie.html.

Zapraszamy też do subskrypcji tygodnika w Sieci Przyjaciół – www.siecprzyjaciol.pl i oglądania ciekawych audycji telewizji wPolsce.pl.