Archiwum

Konwejer Tuska

Kiedy Polak otrzymuje w Berlinie lub w Moskwie nagrodę za zarządzanie Polską, powinna nam się zapalić lampka alarmowa. Silna militarnie, realnie suwerenna, rozwijająca się gospodarczo, zdolna do zatrzymania młodych obywateli Rzeczpospolita nie jest w interesie tych stolic i nigdy nie będzie. Owszem, Niemcy mogą chcieć Polski tylko uległej, sprowadzonej do zaplecza gospodarczego, a Rosjanie zniewolonej w sposób prymitywny, XIX-wieczny, ale zasadnicza sprzeczność pozostaje w mocy. Dobre rządzenie naszym krajem także dzisiaj oznacza konieczność twardej obrony jego interesów, co w konsekwencji sprowadza ataki ze strony sąsiednich potęg.

Za swoje „zasługi” w  latach 2007–2014 Donald Tusk otrzymywał niemieckie medale, a cena dla naszego kraju była straszna. Armia w stanie zapaści, wyprzedaż majątku narodowego, mafie VAT-owskie, pogłębianie podziałów społecznych, głodne dzieci i emigracja młodych. Dziś zaczyna się powtórka z tej ponurej historii, o czym przeczytacie państwo we wstrząsającym tekście Konrada Kołodziejskiego (str. 18–21). Równocześnie ekipa Tuska brutalnie łamie konstytucję, ustawy, uprawnienia prezydenta i Trybunału Konstytucyjnego. Rządzi bezprawnymi uchwałami, rozporządzeniami, aresztami wydobywczymi i brutalną siłą policyjnej pałki. Nic, nawet konkordat nie jest dla niej ograniczeniem, bez wstydu jednostronnie niszczy cały system nauczania religii w szkołach. Zapewne po to, by w to miejsce wprowadzić propagandę demoralizacji, zachowań „nienormatywnych”, a w efekcie zaburzeń młodych ludzi.

Nawet najlepiej opłacana rządowa propaganda nie jest w stanie przypudrować tego obrazu. Zresztą klęska neo-TVP, co bardzo ciekawie opisuje Jakub Maciejewski na str. 22–24, pośrednio jest wynikiem dramatycznie niskiej jakości tych rządów. Ta władza nie ma się czym pochwalić, nie ma żadnego pomysłu na Polskę. Jest leniwa, żałośnie słaba intelektualnie, w swoich metodach często zwyczajnie kryminalna. Sięga też po „putinowskie szmaty”. W takich warunkach propagandystom pozostaje tylko przekaz w stylu putinowsko-łukaszenkowskim, czyli całodobowe, nieprzerwane szczucie na politycznych konkurentów.

Po 13 grudnia 2023 r. uruchomiono właśnie taki konwejer, taśmociąg prześladowań opozycji. Centrum decyzyjne obozu władzy dba dzisiaj wyłącznie o to, by każdego tygodnia rzucić na tę taśmę nową ofiarę. Żadne fakty nie mają tu znaczenia, żadne zasługi dla państwa polskiego nie chronią przed bezprawiem, niewinność nie jest najmniejszą przeszkodą. Dowody są uznawane za zbędne. Tusk rzucił hasło o podobno skradzionych „100 mld”. Ale już jego ministrowie bąkali pod nosem o 5 mld, które są „badane”.

Normalne prowadzenie urzędów, instytucji, spraw państwowych jest nazywane przez obsługę konwejera przestępstwami, a wydawanie pieniędzy na inwestycje i cele społeczne próbuje się przedstawiać jako rzekome złodziejstwo. Szczególnym, perwersyjnym przykładem jest tu ściganie ludzi, którzy podejmowali trudne i pilne decyzje w czasie pandemii i wojny. Dziś oskarżyciele w ogóle wymazują ten kontekst. Kto w tej sytuacji zaryzykuje dla państwa i jego obywateli cokolwiek w przyszłości?

Konwejer prześladowań ma zajmować opinię publiczną na co dzień, by nie dostrzegła procesu demontażu polskiej gospodarki i instytucji państwa polskiego. Ale jest i cel dalekosiężny: zniszczenie tych instytucji demokratycznych, które mogą ochronić obywateli przed coraz bardziej autorytarną władzą oraz tych, które mogą się stać formułą organizacji społecznego oporu i w konsekwencji zmiany. Nie ma wątpliwości, że dziś jest nią Prawo i Sprawiedliwość kierowane przez Jarosława Kaczyńskiego. Nie ma żadnych podstaw, by odbierać tej formacji finansowanie publiczne, a stawiany zarzut korzystania z promocji, jaką niesie sprawowanie władzy, jest bezprawny i zakłamany. Bo jeśli to powód do odebrania subwencji, dlaczego nie ściga się PO za Campus Polska, billboardy Owsiaka, propagandę miejską Trzaskowskiego?

Z punktu widzenia Polaka zatroskanego sprawami kraju dzieją się rzeczy bardzo złe. Kto może być zadowolony z takiej polityki? Odpowiedź przynosi informacja, że w połowie września Donald Tusk ma otrzymać kolejną niemiecką nagrodę. W Poczdamie wręczy mu ją i wygłosi laudację kanclerz Niemiec Olaf Scholz. Ma być przyznana za „niezachwianą walkę z autokracją”. W uzasadnieniu wymienią zapewne listę wrzuconych za kraty patriotów i podadzą listę zarżniętych polskich gospodarczych czempionów.

Jak długo Polacy będą na to pozwalali?

Michał Karnowski