Archiwum

Religia III RP

W złożonych przed komisją ds. Amber Gold zeznaniach Jacka Rostowskiego najciekawsze nie były te momenty, w których eksminister finansów doszlusowywał do sporego już grona ówczesnych oficjeli, którzy dziś zapewniają, że wtedy nic nie wiedzieli i niczego z sobą nie kojarzyli. I w ogóle, by użyć metafory zastosowanej niegdyś przez satyryka kpiącego z zachowania decydentów przesłuchiwanych przez komisję badającą aferę Rywina, zaręczających, że nigdy, przenigdy nie rozmawiali ze swoimi zastępcami na tematy służbowe. Mnie bardziej zainteresowało coś innego.

A mianowicie moment, w którym Rostowski pytany o ocenę ówczesnych działań państwowych urzędów powiedział, iż choć teraz dostrzega zaniedbania, to nie uważa, że gdyby ich nie było, udałoby się Amber Gold ukrócić. Bo „gdyby urzędy działały prawidłowo, to on [Marcin P.], by dostosował swoje przestępcze działania”.

Innymi słowy – nic nie można było zrobić. Przestępstwom i tak nie da rady zapobiec. Wszystkich krępuje niewidzialna sieć. Wszystkich, tylko nie przestępców. Po co się więc trudzić?

I to jest ideologia charakterystyczna dla III RP. Wynikająca z indolencji i wygodnictwa, ale bywająca też doskonałą zasłoną dla kręcenia własnych lodów.

To ostatnie to oczywiście nie o Rostowskim. Na jego temat zaś tylko krótko: nie zetknąłem się dotąd z taką manifestacją imposybilizmu, traktowanego niemal jak religia.

Piotr Skwieciński

Nie stracić wsi

Trzy dni upłynęły, zanim rząd odniósł się na poważnie do ogólnopolskiego protestu rolników i sadowników. Choć od tygodni alarmowali oni w sprawie skandalicznie niskich cen skupu owoców, niepokrywających nawet kosztów produkcji, premier rozkładał ręce. Za jabłka, maliny czy wiśnie skupy płaciły po kilkadziesiąt groszy, by potem sprzedać je z potężną marżą. Zmonopolizowane przez kapitał zagraniczny skupy i przetwórnie paraliżowały polskich rolników przez lata. Trudno się więc dziwić tym dramatycznym protestom.

Początkowo rząd odniósł się do sprawy z dużym dystansem, tłumacząc, że to wina poprzedników. Szef rządu nie wyszedł do uczestników protestu, a „Wiadomości” przemilczały temat. Oburzenie społeczne jednak wzbudziło refleksję. Po kilku dniach Mateusz Morawiecki wspólnie z ministrem Janem Ardanowskim przedstawili rządowy #PlanDlaWsi. Zadeklarowali, że „rolnictwo ma stać się lokomotywą polskiej gospodarki”. Wyznaczyli trzy główne kierunki: ochrona, wsparcie i rozwój, opisując ich szczegółowe rozwiązania.

Ważny zwrot akcji. Dowodzi, że politycy PiS potrafią korygować błędy. Wzmocnienie polskiego rolnictwa, zagwarantowanie bezpieczeństwa żywnościowego i działania repolonizacyjne były przecież ich mocnymi obietnicami wyborczymi. W porę zrozumieli, że jeśli nie rozwiąże się problemów polskiej wsi, stracą jej głos. Oby „mądrość etapu” działała zawsze na korzyść obywateli i naszego wspólnego interesu narodowego.

Marzena Nykiel