Archiwum

Tak umiera III RP

W huku i zgiełku prutych sejfów, przy dźwiękach wyważanych drzwi, w otoczeniu policyjnych kordonów torujących drogę uzurpatorom, w akompaniamencie cynicznych komentarzy byłego Rzecznika Praw Obywatelskich Adama Bodnara umiera III Rzeczypospolita. Umiera państwo często dramatycznie słabe, często niezdolne do działania, obojętne wobec krzywd i niesprawiedliwości, politycznie kolonizowane przez swoich sąsiadów, ale jednak udające, że jest demokracją parlamentarną i przynajmniej starające się działać w ramach konstytucji, w oparciu o stanowione w określony sposób prawo. Umiera w sposób nieodwołalny, ostateczny. Uśmiercają je Donald Tusk, Adam Bodnar, Bartłomiej Sienkiewicz, ale także neoprokuratorzy oraz policjanci sankcjonujący jawne bezprawie. Uśmiercają je ci wszyscy, którzy godzą się na rządy oparte na nagiej, fizycznej sile. Uśmiercają je także media, które wiedzą, co się dzieje, ale zamiast alarmować i protestować, produkują tematy zastępcze, sprawy zasadnicze chowając pod dywan milczenia. Właściwie już ją uśmiercili. Tego państwa – powołanego przy okrągłym stole, umocnionego konstytucją z 1997 r. – już nie ma i już nigdy nie będzie. Przeszło do historii po 34 latach istnienia. Przed nami coś nowego. W pierwszym etapie, możliwe, że dość długim i bolesnym, twardy Tuskowy reżim z więźniami politycznymi, prześladowaną i ściganą opozycją, niszczoną tkanką niezależnych organizacji społecznych, włącznie z Kościołem. A wszystko przy milczeniu Europy, już nie ukrywającej, że zasady demokratyczne nie obowiązują, gdy narody wybierają niezgodnie ze wskazaniami i sugestiami. Ale później z tego właśnie uśmiercenia III RP wyrośnie szansa na nowe państwo, zbudowane na zupełnie nowym fundamencie, działające według innych reguł, sprawne, skuteczne. Nie będzie już powrotu do tego, co było. Bo III RP leży w solidnej trumnie, a niemal każdy dzień to nowy gwóźdź. Gdy zaś zapytają, kto to wszystko umożliwił, to nie zapomnijcie wskazać konkretnych postaci: Tuska, Bodnara, Sienkiewicza, neoprokuratorów o mało znanych nazwiskach i również zupełnie anonimowych policjantów, ignorujących w swoich działaniach immunitety, uprawnienia, legalne władze, rzeczywisty stan prawny. To będzie ich zasługa, ta nowiutka IV Rzeczpospolita.

Jacek Karnowski