Archiwum

Wiosna Biedronia – co poszło nie tak?

Zaledwie na początku lutego Piotr Semka mówił ciekawie w „Salonie Dziennikarskim”, by nie lekceważyć Wiosny Roberta Biedronia. I wskazywał, że był na inauguracyjnej konwencji na warszawskim Torwarze i choć jego osobiście hasła Biedronia raziły, to widział tam sporo młodych ludzi autentycznie poruszonych, widzących w tym pewien powiew świeżości, coś naprawdę  innego, wymykającego się klasycznym podziałom, którymi mogą być zmęczeni. Zgoda. Warto zapytać, co z tej politycznej szansy po dwóch miesiącach zostało? Im więcej ludzie Wiosny i sam lider mówią, im bardziej odsłaniają karty kadrowe, tym wyraźniej pęka ten balon „świeżości”. I wcale nie dlatego, że po powstaniu Koalicji Europejskiej i zarządzonym przez Grzegorza Schetynę zwrocie w lewo musiał Biedroń wejść w ostrą polityczną rywalizację, co zapewne go poraniło i   trochę wykrwawiło. To wydaje mi się tylko elementem wzmacniającym wybór nowego partyjnego lidera, który najwyraźniej  kopiuje teraz Ruch Palikota z późnego, schyłkowego okresu. Albo ujmując inaczej, choć wychodzi na to samo, przyjął na sztandary nagłówki Urbanowego „Nie” z wczesnego okresu tego ohydztwa. Z całego wielkiego przemówienia Biedronia, który na Torwarze rysował wizję nowej jakości w każdym właściwie obszarze, od kultury, przez naukę, po zdrowie, zostały dziś  jedynie dwa wątki: wściekły atak na chrześcijaństwo i Kościół katolicki (Kościołów protestanckich, prawosławnych, gmin żydowskich, Świadków Jehowy i innych oczywiście nie rusza) oraz (pro)homoseksualizm, tak „gęsty”, że przypominający nocny klub dla tej orientacji. Przykład najświeższy – Krzysztof Gawkowski woła: „Z Kościoła zabieramy na podwyżki dla nauczycieli”. Przykład kilka godzin starszy – Śmiszek zapowiada, że będzie wsadzać „homofobów” do więzień. Co więcej, z każdym dniem te dwa nurty wyrażane są coraz bardziej agresywnie, a nowymi twarzami stają się „zakapiory” od dawna znane z rewolucyjnego (w stylu sowieckim) ducha. Obiecywane na Torwarze lekkość, uśmiech, łączenie, a nie dzielenie, poszły chyba do Słupska. Reszta kraju dostaje potrawę palikotowo-urbanową. Czy to świadomy zwrot? Trochę tak, ktoś tam uznał, że lepiej być  partią jednego tematu i kilku procent, niż nie być w ogóle. Ale też wyraźnie puszczają byłemu prezydentowi Słupska nerwy. Wszedł do dużej gry i chyba się zdziwił, że tu reguły są nieco inne. Nie umiał znaleźć w sobie wymaganej na tym poziomie dyscypliny, odporności, wytrwałości. Wybrał drogę na skróty. Nie żebym płakał, ale warto zauważyć, że projekt pod tytułem „Wiosna dla młodych” jest już nieaktualny, teraz Biedroń realizuje wiosnę dla esbeków z IV Departamentu i fanów   Urbana. A to już zupełnie inne zjawisko.

Michał Karnowski