Archiwum

Im naprawdę jest wszystko jedno

Co łączy dziś opozycję? Słuchałem ostatnio rozmowy z jednym z polityków lewicy, nazwisko teraz nieważne, który był dopytywany przy okazji podpisania „paktu senackiego” o wspólny mianownik ideowy wyborczych kooperantów. Nie był wstanie go wskazać. Przy pytaniu oto, jak smakowałaby im kandydatura Romana Giertycha, na chwilę się skrzywił, ale zaakceptował. Otwieram prasę. Tam senator „niezależny” Krzysztof Kwiatkowski wita senatora Jana Marię Jackowskiego w szeregach opozycji. „Nie sposób nie zauważyć, że pan senator od wielu miesięcy głosuje z nami w naprawdę kluczowych sytuacjach. […] Intuicja mi podpowiada, że w tym okręgu wyborczym, z którego wystartuje senator Jackowski, będzie miał kontrkandydata, ale z PiS” – ogłasza. Smutno mi się zrobiło, bo kolejna partia książek zejdzie z mojej biblioteki. Po kilkunastu pozycjach wydanych przez pana Terlikowskiego, celnie przestrzegającego latami przed różnymi progresywnymi zarazami (wydawał je chyba co pół roku!), teraz muszę jeszcze wyrzucić m.in.

„Bitwę o Polskę”, „Bitwę o prawdę” oraz dzieło pt. „Tęcza zamiast krzyża? Polska wczasach Tuska”, które napisał pan Jackowski i które zbudowały mu pozycję. Ale mniejsza o personalia. Po zwrocie życiowym i politycznym pana Marcinkiewicza wiemy, jak polityczna pożądliwość potrafi zmiażdżyć człowieka. I wiemy, że obóz III RP przyjmie każdego i zawsze pod warunkiem, że będzie bił w Jarosława Kaczyńskiego. To podstawowy wspólny mianownik tej gromadki i to zarazem wielki komplement wobec lidera obozu propolskiego. Jest prawdziwym i skutecznym znakiem sprzeciwu wobec draństwa i cynizmu III RP.

Michał Karnowski